ทะลุมิติมายุคจีนโบราณ

ประเทศไทย

น่าเบื่อจัง สมัครงานที่ไหนก็ไม่มีที่ไหนรับ ด้วยมีวุฒิแค่ ม.6 เฮ้ยยย(ถอนหายใจ) จริงสิ ลืมแนะนำตัวเลยค่ะ ฉันมีชื่อเล่นว่า พรีม ปีนี้ก็อายุจะ 26 ปีแล้ว เนื่องจากมีโควิดระบาดทำให้ฉันโดนจ้างออกจากที่ทำงานเก่า

งานก็หายาก ครอบครัวก็เหลือฉันแค่คนเดียวพ่อแม่ก็เสียไปนานแล้วบวกกับญาติพี่น้องก็ไม่มี จะมีแค่สร้อยคอที่มีจี้เป็นลูกแก้วใสสีออกสีฟ้าน้ำทะเลเพียงอย่างเดียวที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้ตั้งแต่ยังเล็กๆ

ปกติทำงานแต่ละเดือนเงินก็ไม่ค่อยจะพอใช้อยู่แล้วแค่จ่ายค่าห้องเช่ากับค่ากินก็จะหมดแล้ว หลักๆคือฉันเป็นคนชอบอ่านนิยายมากๆที่ซื้อไว้ก็เต็มห้องไปหมดไหนจะชอบเปย์อ่านในแอพอีก =_= ตอนนี้เลยเหลือเงินแค่ไม่ถึงพันบาท


“หิวจัง ออกไปซื้อมาม่ามาตุนไว้ดีกว่านี่ก็มืดแล้วด้วย” กุญแจห้องพร้อมเงินพร้อม ขณะที่กำลังลงบันไดด้วยความที่เป็นคนซุ่มซ่ามและยังมัวแต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์อีก

“กรี๊ด!!! ตุบ!” (ดับอนาถ....)





*นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกนะคะกำลังฝึกแต่งอีกอย่างคือแต่งสด และแต่งในโทรศัพท์อาจจะลงช้าหน่อย

*รบกวนแสดงความคิดเห็นอย่างมีสตินะคะเนื่องจากไรท์แต่งเพื่อความบันเทิงและเป็นเรื่องที่สมมุติขึ่นนะคะ